Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλή μας Χρονιά


Με πράγματα που προσμέναμε και δεν ήρθαν 
και με άλλα που δεν το περιμέναμε αλλά ήρθαν,
πέρασε άλλος ένας χρόνος φέρνοντάς μας ακόμα πιο κοντά στο μέλλον. 
Η επώδυνη συνειδητοποίηση πως μεγαλώνουμε έχει γίνει πια καθημερινότητα κι αυτό φέρνει μελαγχολία. 
Σε μένα τουλάχιστον φέρνει μεγάλη μελαγχολία αλλά και μια άσβηστη δίψα για καινούριες συγκινήσεις και βιώματα, πολλούς στόχους και ανεξάντλητα όνειρα. 
Ήθελα πολύ να σας γράψω κάτι,
 παρόλο που οι λέξεις δε μου βγαίνουν και πολύ το τελευταίο διάστημα. 
Διανύω την περίοδο των εικόνων και των αντικειμένων.
Προτιμώ να εκφράζομαι μέσα από σχέδια και εργόχειρα.
Οι λέξεις θαρρείς να με κούρασαν λιγάκι μιας και δεν είναι τίποτα άλλο από φωναχτές σκέψεις.
Και οι σκέψεις κουράζουν πολύ το μυαλό είναι αλήθεια.

Εύχομαι ειρήνη στις καρδιές όλων μας και να σβηστούν από τη μνήμη μας όλα τα άσχημα που μας έχουν συμβεί κατά καιρούς. Κι από εδώ και πέρα να υπάρχει χώρος μόνο για ωφέλημα πράγματα. 

✮και μην ξεχνάτε να είστε πάντα συντονισμένοι με τη διαγαλαξιακή σελίδα στο facebook





Σχόλια

  1. Καλή χρονιά Χριστίνα μου. Να είσαι πάντα καλά και αυτή η χρονιά να είναι αληθινά γεμάτη ομορφιά. Τις ευχές μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου χρόνια σου πολλά!!!! Καλή σου χρονιά και χρόνια σου πολλά για την ονομαστική σου! Πόσο κόσμο ξέχασα φέτος, μα πόσο κόσμο!

      Διαγραφή
  2. Εγώ, Χριστινάκι, σε ακολουθώ: ακόμα δεν έχω ξεστολίσει!!!
    Μακάρι οι πίκρες να φύγουν μακριά και μονάχα η χαρά να μας μείνει από τα παλιά!
    Καλή χρονιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε εγώ ξεστόλισα πωπω πόσο τεμπέλα πια και μάλιστα τα φωτάκια θα βγάλω από το δέντρο και θα τα βάλλω αλλού. Κάθε χρόνο μαζεύω φωτάκια και τα καβαντζώνω. Καλή Χρονιά Αλεξάκι μου γλυκό!

      Διαγραφή
  3. Καλή χρονιά Χριστίνα μου να έχετε με υγεία, αγάπη, χαρές και χαμόγελα! Φιλάκια πολλά και να περνάτε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...

Fanζειν

Ένα ευτράπελο μπορεί να σταθεί αφορμή για να έρθεις αντιμέτωπος με πολύ σοβαρά κοινωνικά θέματα. Το δικό μου ευτράπελο που στάθηκε και αφορμή για να στείλω συμμετοχή στης Αριστέας, σχετίζεται με την συμπεριφορά και την αυτοέκφραση και συγκεκριμένα με τον τρόπο με τον οποίο κάποιος/α εκφράζει την ερωτική του διάθεση. Λογικό και ανθρώπινο οι χώροι διασκέδασης να συνδέονται κυρίως με την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου. Το πώς όμως κάποιος ή κάποια θα επιλέξει να δείξει ότι είναι διαθέσιμος ή διαθέσιμη πάντα με προβλημάτιζε.   Πείτε με συντηρητική, κομπλεξική ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά αφήστε με να θεωρώ πως το νούμερο ένα προσόν σε έναν άνθρωπο είναι το κυμπαριλίκι του. Η αρχοντιά του δηλαδή και η αξιοπρέπεια του, το μέτρο και οι ισορροπίες που κρατάει σε όλα τα πράματα. Τα άκρα πάντα με τρόμαζαν. Ανέκαθεν με τρόμαζαν οι σεμνότυφοι άνθρωποι, ανέκαθεν με τρόμαζαν και οι αχαλίνωτοι άνθρωποι. Μα θα μου πεις οι άνθρωποι είναι   πιεσμένοι, οι καιροί είναι αλλοπρόσαλλοι , οι σχέσε...

Ένα αγόρι

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να ...