ΓΑΤΟΣΦΑΙΡΑ

Ο δύσκολος δρόμος είναι πάντα κι ο πιο εύκολος. Κανένας δεν απαλλάχτηκε από τα δύσκολα με την φυγοπονία,  απλώς παρέτεινε το μαρτύριο του, συνηθίζοντας λίγο - λίγο τον πόνο και την σκλαβιά. Το πρόσωπο του αφέντη δεν αλλάζει όσοι αιώνες κι αν περάσουν.  Και σήμερα θαρρείς πως καλομάθαμε να ζούμε με τον τύραννο  τον οποίο τολμάμε να τον λογαριάζουμε και σαν ευεργέτη μας.  Πόσο αλήθεια διαφέρει η υποτέλεια στους Τούρκους και τους φεουδάρχες  από τη σημερινή μας υποτέλεια στους ολιγάρχες;  Ε λοιπόν, ή θα αλλάξει ρώτα η Ευρώπη ή θα αλλάξουμε δρόμο εμείς. Ας έχουμε κι εμείς σαν γενιά να αφήσουμε κάτι καλό πίσω μας.  Ας δώσουμε τον δικό μας αγώνα για την ελευθερία.  Ο Χ Ι  λοιπόν. Φτάνει πια να μας λένε ραγιάδες.  Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,  παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή [...] Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,  τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς; ...

Λένε πως ο Θεός σου δίνει μονάχα αυτά που αντέχεις, αλλά καμιά φορά το να αντέχεις δεν είναι και τόσο καλό γιατί εκτός από το Θεό το μυρίζονται και άλλοι που σε περνάνε για χαμάλη και θέλουν να σου φορτώσουν και τα δικά τους βάρη. Κάποτε θεωρούσα πως το να μην κακοκαρδίζεις τους ανθρώπους και να τους αποδέχεσαι πλήρως με όλα τους τα στραβά κι ανάποδα, είναι δείγμα μεγάλης ευγένειας. Το τελευταίο διάστημα έμαθα με πολύ επώδυνο τρόπο πως αυτό είναι καθαρή αυτοκτονία, γιατί όταν κάνεις διαρκώς τα στραβά μάτια, αργά ή γρήγορα στραβώνεις κι εσύ ο ίδιος. Κι άντε μετά να ισιώσεις. Κάθε σπιτικό έχει και μία ανοιχτή πληγή. Ας ξεκινήσουμε από εκεί. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες που λένε. Το θέμα όμως είναι το πώς διαχειρίζεται ο καθένας μας αυτήν την ανοιχτή πληγή και τι κάνει για να προστατέψει τον εαυτό του. Στη δική μου περίπτωση μάλλον δεν τα πήγα και πολύ καλά στο κομμάτι της διαχείρισης. Ξόδεψα πολύ ενέργεια στο να αλλάξω τις καταστάσεις και να γεφυρώσω τα χάσματα. Το α...